وقتی مدیتیشن می کنیم ، به عملکرد ذهن خود می پردازیم: احساسات ما (هوا روی پوست ما می وزد یا بوی تند به اتاق می پیچد) ، احساسات ما (این را دوست داریم ، از آن متنفریم ، از آن هوس می کنیم ، از آن متنفریم) و افکار (نمی خواهیم) دیدن فیل در ترومپت عجیب نیست).

 

مدیتیشن ذهن آگاهی از ما می خواهد قضاوت را به حالت تعلیق درآوریم و کنجکاوی طبیعی خود را در مورد عملکرد ذهن برانگیزیم ، و تجربه خود را با گرمی و مهربانی به خود و دیگران نزدیک کنیم. مدیتیشن هیچ شکل واحدی ندارد و اکثر تمرینات در سه گروه گسترده قرار می گیرند:

 

مدیتیشن با تمرکز:

 

هدف در اینجا این است که با تمرکز بر یک نقطه توجه (مانند تنفس) توانایی ذهن را برای تمرکز و آگاهی از لحظه حال آموزش دهیم. اگر تازه وارد مدیتیشن شده اید ، این مکان خوبی برای شروع است.
مدیتیشن آگاهی باز: به جای تمرکز بر یک موضوع خاص ، در این شکل از مدیتیشن شما میدان آگاهی خود را باز نگه می دارید و به شما این امکان را می دهد که به سادگی شاهد یا مشاهده کنید و در نتیجه نسبت به افکار ، احساسات و تجربیات حسی واکنش کمتری نشان دهید.
مدیتیشن شفقت یا مهربانی: هدف از این تمرین پرورش همدردی عمیق نسبت به همه موجودات است ، از خود شروع کنید و سپس به دوستان و خانواده ، برای افرادی که برای شما دشوار است و در نهایت به همه موجودات ، شفقت را گسترش دهید.


چرا مدیتیشن را بیاموزیم؟

دلیلی وجود دارد که ما در حال حاضر مرتباً در مورد مزایای مدیتیشن می شنویم یا در مورد ورزشکاران ، افراد مشهور یا رهبران تجاری که به این تمرین تکیه می کنند می شنویم: در طول چهل سال گذشته ، ما شاهد تحولی در تحقیقات در مورد این عمل باستانی بوده ایم. در آخرین شمارش ، بیش از 6000 مقاله علمی مورد بررسی قرار گرفته است که مزایای مدیتیشن را بررسی می کند.

این مجموعه وسیع از تحقیقات علوم اعصاب نشان داده است که تمرین منظم مدیتیشن به مزایای زیر منجر می شود:

افزایش تاب آوری: مدیتیشن با کاهش فعالیت در قسمتی از مغز که به استرس واکنش نشان می دهد ، مرتبط است. این باعث افزایش توانایی ما برای حفظ آرامش و پاسخگویی در شرایط استرس زا می شود.
افزایش تمرکز: مدیتیشن مدارهای اضافی را در مغز فعال می کند که باعث تمرکز بیشتر و کارآمدتر می شود.
کاهش سرگردانی ذهن: مدیتیشن لحظاتی را کاهش می دهد که توجه ما از آنچه در اینجا و اکنون اتفاق می افتد دور می شود.
افزایش تحمل درد: ذهن آگاهی باعث واکنش عصبی و تسکین درد می شود. سارا لازار ، دکترا ، پژوهشگر گروه روانپزشکی در بیمارستان عمومی ماساچوست در بوستون ، می گوید: مدیتیشن ذهن آگاهی همچنین به شما کمک می کند تا نگرشی بدون قضاوت و پذیرش نسبت به درد را پرورش دهید.
تقویت ایمنی: مدیتیشن نشانگرهای التهاب را در بدن کاهش داده و پاسخ سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.
علم به ما می گوید مدیتیشن مغز را تغییر می دهد. ما این فواید را به طور مستقیم تجربه کرده ایم و مشاهده کرده ایم که برخی افراد با مدیتیشن روزانه چند دقیقه جنبه های زندگی خود را تغییر می دهند.

 

چگونه مدیتیشن کنیم


در اینجا دستورالعمل های اساسی برای مدیتیشن توجه متمرکز آمده است:

با ستون فقرات مستقیم بنشینید ، چشم ها بسته باشند.
توجه خود را به احساس تنفس (در بینی یا قفسه سینه یا شکم) جلب کنید.
هنگامی که ذهن سرگردان می شود ، توجه کنید که در حال فکر کردن هستید ، توجه خود را به سمت نفس برگردانید و سپس با هر دم و بازدم بمانید.
همچنین به یاد داشته باشید که زمان و مکان مناسب برای مدیتیشن را مشخص کنید. اگر تازه شروع به مدیتیشن کرده اید ، می توانید سعی کنید با یک دقیقه مدیتیشن در روز شروع کنید و سپس به آرامی به تمرینات طولانی مدت بپردازید.

در اینجا چند نکته دیگر وجود دارد که به شما کمک می کند از تمرین مدیتیشن خود بیشترین بهره را ببرید:
به یاد داشته باشید که مدیتیشن متوقف کردن افکار شما نیست.
اگر احساس خواب آلودگی می کنید ، خودتان را قضاوت نکنید. به حالت بدن خود توجه کنید. راست بنشینید و ستون فقرات خود را راست نگه دارید. همچنین می توانید مدیتیشن را در صبح انجام دهید. احساس خواب آلودگی معمولاً پس از چند هفته اول از بین می رود.
شریکی برای مدیتیشن با شما پیدا کنید ؛

به این ترتیب ، می توانید یکدیگر را مسئول بدانید.
اگر قبلاً مدیتیشن کرده اید ، کار خوب خود را ادامه دهید. بر حفظ ثبات تمرکز کنید و اگر احساس چالش می کنید ، سعی کنید جلسات روزانه خود را طولانی کنید.
اگر در ایجاد انگیزه مشکل دارید ، مدت کوتاهی (3 تا 5 دقیقه) مدیتیشن کنید تا بتوانید عادت روزانه خود را ایجاد کنید.
اگر هنگام مدیتیشن دچار تنش شدید ، خوب است. فقط به آن توجه کنید و سعی کنید از قضاوت خود در مورد اشتباه انجام دادن اجتناب کنید. نکته اصلی این است که به آنچه در جریان است توجه کنید. در واقع توجه به تنش بودن شما در واقع انجام این کار به درستی است. احساس تنش نشانه آن است که شما بیش از حد تلاش می کنید تا تمرکز خود را به نفس خود هدایت کنید. در حالت ایده آل ، باید احساس کنید که در آگاهی از نفس افتاده اید ، نه اینکه آن را مجبور کنید. اگر احساس تنش یا اضطراب می کنید ، با هر بازدم ، روی آرامش بدن و ذهن خود تمرکز کنید.
اگر در سرگردانی گم می شوید ، این طبیعی است و برای همه اتفاق می افتد. اگر ، اما ، ذهن شما آنقدر مشغول است که نمی توانید تمرکز کنید ، سعی کنید بر روی هر دم کرده برچسب بزنید

منبع مقاله اینجا

 زبان اصلی